-
1 gonić
-
2 pchać
pchać [pxaʨ̑]pchnąć sprawę ( pot) eine Sache vorantreibenstrach pchnął go do ucieczki die Angst hat ihn zur Flucht getriebenchciwość pchnęła go do oszustwa die Gier hat ihn zum Betrug getrieben3) ( wpychać)\pchać śmieci do worka den Müll in einen Sack stopfenII. vr\pchać się drzwiami i oknami von allen Seiten [ lub scharenweise] eindringen2) ( usilnie dążyć)\pchać się do czegoś sich +akk um etw reißen ( fam)
См. также в других словарях:
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
przeć — I ndk XI, prę, przesz, przyj, parł, party 1. «wywierać nacisk, ucisk na coś; napierać na coś, cisnąć, pchać, tłoczyć; posuwać się gwałtownie, siłą naprzód, wznosić się forsownie w górę» Tłum parł naprzód. Parł ostrogami konia. Ciecz zawarta w… … Słownik języka polskiego
harmonia — I {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. harmońja]{{/stl 33}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. harmonianii {{/stl 8}}{{stl 7}} instrument muzyczny podobny do akordeonu zawieszany podczas gry na piersiach, złożony z rozciąganego miecha, mechanizmu basowego i dwóch… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wojować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wojowaćjuję, wojowaćjuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} toczyć walkę o coś, z kimś; spierać się, kłócić się, zwalczać coś, usilnie dążyć do osiągnięcia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chorować — ndk IV, chorowaćruję, chorowaćrujesz, chorowaćruj, chorowaćował «być chorym, cierpieć na jakąś chorobę» Chorować ciężko, obłożnie. Chorować na anginę, na grypę, na koklusz. Chorować na wątrobę, na serce. Chorować z przepracowania. Chorować od… … Słownik języka polskiego
szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
pragnąć — ndk Va, pragnąćnę, pragnąćniesz, pragnąćnij, pragnąćnął, pragnąćnęła, pragnąćnęli, pragnąćnąwszy «chcieć czegoś usilnie, życzyć sobie czegoś, dążyć wytrwale do czegoś; żądać, pożądać» Pragnąć spokoju, szczęścia, sprawiedliwości, zdrowia. Pragnąć… … Słownik języka polskiego
zabiegać — ndk I, zabiegaćam, zabiegaćasz, zabiegaćają, zabiegaćaj, zabiegaćał 1. forma ndk czas. zabiec (p.) 2. «dążyć do uzyskania, osiągnięcia czegoś, starać się usilnie o coś (o kogoś)» Zabiegać o czyjeś względy. Zabiegać o mieszkanie, o stanowisko.… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego